بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آل محمد

رسیدیم به آخرین بخش این مطلب و اینکه چگونه یک مسئله را حل کنیم .از این روش می توان برای حل مشکلاتی که در زند گی روزمره با آن مواجه میشوید هم استفاده کرده و نتایج شگفت آور آن را مشاهده کنید

1)      داشتن وضو: وضو نورانیت عجیبی در ذهن انسان ایجاد کرده و موانع تفکر و تعمق را از ذهن او بر طرف می کند و این سبب افزایش قدرت تمرکز و استدلال خواهد شد. البته این به شرطی است که در هنگام گرفتن وضو آرامش و حضور قلب وجود داشته باشد .

2)      شروع با بسم الله الرحمن الرحیم : بنا به فرموده ی معصومین (علیهم  السلام) هرکار مهمی که بدون بسم الله شروع شود بی فرجام است و دنباله ای ندارد و همچنین برای اینکه هر کاری پر برکت و میمون باشد باید در آغاز آن بسم الله گفته شود

3)      صلوات بر محمد و آل محمد :که بنا به فرموده ی معصومین (علیهم السلام) باعث نورانیت دل و غلبه بر مشکلات می شود همچنین میتوانید با توسل به بزرگان دین و خواندن نماز در ذهن خود را به روی جهان غیب باز کرده و خلاقیت خود را بیشتر کنید.

4)      مسئله ای که می خواهید حل کنید دقیقا مشخص کرده و ببینید سوال واقعا از شما چه خواسته است فقط باید به همان جواب دهید

5)      بهترین راه حلی را که به ذهنتان میرسد  یافته و فورا اقدام کنید.

6)      مسیری را که برای حل مسئله پیموده اید کنترل کرده و اقدامات انجام شده تا این لحظه را ارزیابی کنید

7)      در صورت نرسیدن به جواب مسیر را تصحیح کرده و راه حل بهتری را انتخاب کنید

8)      اگر هنوز هم مشکل دارید می توانید از تجربیات  دیگران کمک  بگیرید .مشورت را فراموش نکنید زیرا مشورت  یعنی  سهیم شدن در عقل  دیگران

9)      ایمان داشته باشید که این مسئله به بهترین وجه ممکن حل خواهد شد و روحیه امیدواری خود را حفظ کنید و یاس و نا امیدی  را به خود راه ندهید.

10)  هیچ چیز مانند  سعی و تلاش و پشتکار به موفقیت انسان کمک نمیکند شما با هربهره ی هوشی که داشته باشید در صورت علاقمندی به حل مسائل و تلاش فراوان به نتیجه خواهید رسید چرا که  موفقیت حاصل یک درصد هوش و نودونه درصد پشتکاربوده وپیشرفت های علمی مدیون انسانهای  پرتلاش  و شکست ناپذیر است.

11)  با حل هر مسئله باید روحیه شکر گزاری درشما تقویت شود و بسیار مواظب باشید که در دام کبر وغرور که ازآفات کسب علم ودانش است  نیفتید وبدانید که بنا بر فرموده ی قرآن لئن شکرتم لازیدنکم .یکی از مراتب شکر علاوه بر شکر قلبی ولسانی شکر عملی است یعنی استفاده ی خداپسندانه از نعمتهایی که خداوند در اختیار ما قرار داده است . پس بدون هیچگونه  چشمداشتی و با کمال میل و رغبت و بدون هیچ کم وکاستی آموخته های خویش را در اختیار دیگران قرار دهید و بدانید فایده ی چنین کاری در کمترین زمان ممکن به خود شما برخواهد گشت و باعث خواهد شد شما آن درس را عمیق تر یاد بگیرید

12)  وکلام آخر اینکه هر مسئله ای راه حلی دارد.که حل آن باعث بروز خلاقیتها و شکوفا شدن استعدادها و ارتقاء ظرفیتهای انسان برای حل مسائل پیچیده تر میشود و قابلیتهای او را افزایش میدهد پس هنگام  مواجه شدن با هر مسئله ای هراسی به دل راه نداده  و با  توکل بر خدا خود را همچون شناگر ماهری در میان امواج بلند آن بیافکنید.

    همانطور که قبلا گفته شد اسلام به آموختن علم و دانش توصیه های فراوانی نموده است چرا که هدف از تعلیم و تربیت در اسلام  شکوفایی و پرورش تمامی استعدادها و توانمندیهای فرد و به تعادل رساندن وهماهنگ کردن آنها در جهت  رسیدن و تقرب به خدا می باشد . پس  هر علمی که انسان شروع به فراگیری آن می کند باید زمینه ساز و مقدمه ای برای سیر الی الله باشد و نهایتا انسان را در اصطلاح عرفا متخلق به اخلاق الله و متادب به آداب الله سازد.البته منظور از علم در اینجا صرفا علوم آسمانی و برآمده از کلام وحی نیست بلکه علوم زمینی یعنی علومی که در دسترس عقل بشر هست مانند ریاضی ، فیزیک ، شیمی و... هم اگر از آموختن آن تنها مادیات مد نظر نبوده و مسائل والای انسانی ملاک یادگیری باشد می تواند زمینه ساز تعالی بشر شود . آموختن علوم زمینی میتواند انسانها را در بکارگیری از مواهب طبیعی توانمند ساخته و بازوی جوامع انسانی را  قدرتمندتر کند و طبیعتا در جامعه ای که اسلام حکمفرماست این قدرت  برآمده از علم ودانش  قهرا می تواند منشا خدمات گسترده ای به مردم  شود.برخلاف امروز که علم ودانش ابزار دست قدرتهای زورگو و ظالمی است که همچون تیغی در دست دیوانه ای زنجیری در دنیا ایجاد اشوب وفساد میکند.

      کسی که هدفش از کسب علم رسیدن به خدا باشد طبیعتا در این راه باید بی اندازه  بر قدرت و دانش او متکی باشد چرا که چنین فردی خود را در برابر آن بینهایت فوق العاده  ناچیز می بیند و اگر علمی اندوخته و موفقیتی پیدا کرده همه را از جانب او خواهد دید و هیچگاه فراموش نخواهد کرد زمانی را که طفلی بیش نبود و هیچ نمیدانست و خداوند بر او منت گذاشت و در فتح قله های علم ودانش به او کمک نمود اینچنین انسانی هیچگاه خودش را بی نیاز از یاری خدا نخواهد دید و مانند کسانی نخواهد بود که فقط در هنگام  هجوم طوفانهای بلا و مصیبت به یاد او می افتند و از او مدد می طلبند. پس در همه حال و حتی در هنگام روبرو شدن با یک مسئله ریاضی از خدای عالمیان کمک خواهد خواست . اما چگونه می توانیم یک مسئله ریاضی را با این دیدگاه حل کنیم؟ در مطلب بعد به تفصیل در این مورد سخن خواهیم گفت  

بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین 

در مطلب قبل اشاره کردیم به اینکه هدف از آموختن علم در دنیای امروز- که مبتنی است بر نگرش دنیا مدار و انسان محور فرهنگ غربی -صرفا محدود شده به آماده کردن انسان برای پر کردن یک فرصت شغلی به منظور تامین معاش و همچنین کامجویی ولذت بردن هر چه بیشتر او از نعمتهای بیشماری که خداوند به عنوان امانت در اختیار او قرار داده است . این نوع نگاه به زندگی و علم آموزی بحرانهای فراوانی را در اینگونه جوامع به اصطلاح مترقی ایجاد کرده که روز به روز و به صورت تصاعدی در حال گسترش و پیشرفت است . بحرانهای خانوادگی و فردی از جمله افزایش طلاق و از هم پاشیدن کانونهای خانواده و احساس نا امنی و اضطراب و افسردگی وبحرانهای اجتماعی نظیر روشن شدن شعله ی جنگهای جهانی ونا آرامیهای متعدد در اقصی نقاط جهان وافتادن به ورطه ی ایسم هایی که نهایتا انسان را به چاه پوچی وبی هویتی می افکنند. جوامع غربی تصور میکردند بعد از انقلاب کبیر آنها بر ضد جاهلیت قرون وسطی و خرافات کلیساها  و حذف خداوند از زندگی که به گمان آنها دست و پای آنها را درپیشرفتهای علمی در حوزه های مختلف بسته بود پا در آرمانشهری خواهند گذاشت که در آن غیر از آزادی  و علم آموزی و تو سعه سرمایه داری چیز دیگری نخواهد بود . این نظر تا حدودی درست بود چرا که دین تحریف شده ی مسیحیت کلیساها را تبدیل به فسیلهایی با قدمت بیش از هزار سال کرده بود که به هیچوجه آرا و نظرات جدید دانشمندان را تحمل نمی کرد و آنها را به اتهام جادوگری در آتش می انداخت . داستان گالیله ونظریه ی او مبنی بر گردش زمین به دور خورشید معروف است. در دوران قرون وسطی کشیشها نقش واسطه ی بین خدا ومردم را ایفا می کردند . آنها مردم را به گناه آلوده می کردند سپس آنها را از طرف خدامیبخشیدند واز این طریق درآمدی به جیب میزدند  .آنها به پادشاهان ظالم وسفاک مشروعیت میبخشیدند و دستشان را در چپاول اموال مردم باز می گذاشتند واز آن طرف پادشاهان هم سهم آنها را فراموش نمی کردند. اینگونه رفتارها نهایتا منجر شد به انقلابهای مردمی که باعث حذف کلیسا از سیاست  و زندگی  اجتماعی مردم شد –در زندگی فرد ی و در عزا و عروسی مردم هنوز حضور داشت – و چون کشیشها نماینده ی  مطلق خدا در روی زمین بودند به تبع آنها خدا هم از سیاست و تعیین تکلیف برای ابنای بشر حذف شد وبدین ترتیب غربیها بزرگترین اشتباه ممکن را مرتکب شدند.هنوز که هنوز است روشنفکرنماهای غربزده ای ییدا میشوند که از آتشی که  آنها آن روزبرافروختند و به جان ومال خویش زدند جرقه هایی از آن راهنگام بازگشت از فرنگ در قالب جدایی دین از سیاست در طول سالیان اخیر برای ما به ارمغان می آورند غافل از اینکه داستان اسلام از پایه با مسیحیت متفاوت است.

اسلام از هنگام پیدایش در هیچ زمانی نه تنها مخالف آموختن دانش بوسیله ی مسلمانان نبوده است بلکه همواره به عنوان مشوقی آنها را ملزم به آموختن علم از گهواره تا گور ولو با رفتن به سرزمینهای دوری مثل چین نموده است. اهمیت علم در اسلام تا آنجاست که طلب آن بر هر مرد وزنی به عنوان یک  فریضه قلمداد شده  و حتی در این موضوع اسلام تا آنجا پیش رفته که به فرموده ی امیر المومنین علی علیه السلام  از کفار هم می توان حکمت فرا گرفت واز آن به عنوان گمشده ی فرد مومن یاد کرده است .

یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله (سوره فاطر)

همه ی ادیان توحیدی در این مقوله اشتراک نظر دارند که جهان و هر چه در آن است مخلوق هوش بینهایت و قدرت لایزالی است که همیشه بوده و همیشه خواهد بود.او ذات واجب الوجود و جامع هر کمال و مبری از هر نقصی است که نه در عقل گنجد و نه حدو نهایتی دارد .فرقی نمی کند اورا با چه نامی بخوانند الله، خدا، اهورا،یزدان پاک و...چرا که این اسماء و صفاتش نیستند که پرستیده میشوند بلکه ذات یکتای اوست که تمامی موجودات عالم برای براورده شدن نیازهایشان به سمت او هجوم میبرند و از او استعانت  میجویند.

دانشمندان و عالمان اسلامی در قرون گذشته هرگاه به مسئله و مشکل بغرنجی برخورد میکردند با تلاش فراوان و کوشش خستگی ناپذیر مبادرت به حل آن نموده و تمام راهها را امتحان می کردند و در نهایت اگر از حل آن عاجز میماندند  دست به دامن ذات احدیت میشدند و از آن خدای علیم مدد میجستند . و چون این توسلات ازسر اخلاص و اظهار جهل وجستجو برای یافتن حقیقت بود بسیار مشاهده میشد که با الهاماتی از عالم غیب یا مکاشفاتی یا فراهم شدن اسباب و وسایلی همچون یک استاد یا یک کتاب که بر سر راه آنها قرار می گرفت نهایتا این مسئله ی علمی لاینحل به سهو لت حل میشد و پرده های ظلمت وجهل به یکباره به کناری می رفتند و حقیقت مکشوف می گشت .تاریخ زندگی بزرگانی همچون ابن سینا مشحون از چنین اتفاقاتی است که جهت اختصار این مطلب از ذکر آنها صرفنظر میشود.

نکته تاسف باری که من می خواهم به آن اشاره کنم این است که علوم امروزی همچون ریاضیات به جای اینکه آیینه ای باشند که جمال زیبای حضرت حق رامنعکس کنند حجاب و پرده ای شده اند و آن صورت دلگشا را پوشانده اند و به جای اینکه حل مسائل پیچیده و خارق العاده و محیر العقول ریاضیات اظهار عجز و ناتوانی و تواضع و فروتنی انسان در مقابل خالق را در پی داشته باشند او را به ورطه ی غرور و خود خواهی و کبر افکنده اند. چرا امروزه در آموزشگاههای ما در کلاس ریاضیات کمتر انسان به یاد خدا می افتد وبعد از راهیابی به دانشگاه هم در کلاسهای ریاضیات بالکل خدا فراموش میشود؟ چرا درسی مانند ریاضیات اینگونه انسان را از مبدا و معاد خویش غافل کرده است ؟

شاید بتوانیم جواب این سوال را در اهداف آموزش ریاضی جستجو کنیم .ریاضیاتی که باید اصول درست اندیشیدن و تفکر را به دانش آموز تعلیم داده و عادتهای ذهنی خوب را در ذهن او توسعه دهد به طوریکه از پس هر مسئله ای برآید امروزه تبدیل شده به ابزاری که دانش آموز را احیانا با موفقیت از سد کنکور عبور دهد و در نهایت بعد از چند سال او را برای تامین معاش خویش آماده کند. و تا این جریانات حکمفرما باشد تنها افراد معدودی به سراغ یادگیری جدی و عمیق دروس مختلف منجمله ریاضیات خواهند رفت . واصلا چه انتظاری هست از سیستم آموزشی منفعلی که کپی سیستمهای غربی است و بزرگترین افتخاراتش ترجمه ی محصولات علمی و فرهنگی غرب بوده و سالهاست که دنباله رو بی چون وچرای آنهاست.

در گذشته و در دوران شکو فایی علمی اسلام وضعیت اینگونه نبود در آن دوران علم صرفنظر از نوع آن از قداست و ارزش معنوی زیادی برخوردار بود .مسائل اخلاقی و احترام شاگرد نسبت به استاد در درجه اول اهمیت بود و هدف از یادگیری علوم صرفا بخاطر یافتن شغل و کسب درامد بیشتر نبود . آموزش علوم بر خلاف امروز که انسانها را فرسنگ ها از خدا دور می کند در آن زمان باعث تقرب او به خدا و زمینه ساز پیدایش حلم و وقار و بردباری و سکوت در انسان میشد  وعناصر ذیقیمتی همچون پرسشگری و مطالعه توام با تدبر و تفکر و مباحثه و مذاکره با عالمان دیندار در وجود هر جوینده ی علمی فراوان به چشم میخورد...         پایان قسمت اول

  شکر وسپاس بی کران خدای بزرگ را که انسان را آفرید و به او عقل راعطا نمود و بدینوسیله اورا اشرف مخلوقات خویش قرار داد.و انسان این خلیفه خداوند بر روی زمین توانست با بهره گیری از این امانت گرانبها طبیعت را مسخر خویش ساخته و مسائلی بسیار پیچیده  را در روی این کره خاک حل نماید.

 وریاضیات بستر مناسبی است که انسان قدرت ادراک و تفکر نقاد خویش را به رخ تمام موجودات دیگر کشیده و طلایه دار و پیش قراولی برای اعتلا و پیشرفت سایر علوم دیگر باشد .و وظیفه ی امروز ریاضیات به عنوان یک علم کهن و در عین حال پیشرو ساختن وتحویل دادن آن چیزی به جامعه ی بشری است که امروز کمتر کسی خواستار آن است ولی در آینده زمینه ساز پیدایش و گسترش علوم مختلف خواهد بود.

  و این حقیر به عنوان یک معلم ریاضی امیدوارم که بتوانم با استفاده از امکانات خارق العاده این دنیای مجازی به اندازه ی تلنگری در پیشرفت حتی یکی از هموطنانم مثمر ثمر بوده و من هم هر چند اندک در تعالی جامعه سهیم باشم .

 با نزدیک شدن به زمان بازگشایی مدارس با ایجاد وبلاگ (درد دلهای یک معلم ریاضی ) سعی خواهیم کرد با طرح مشکلات فرا روی معلمین ریاضی در زمینه تدریس و با استفاده از راه حلها و تجربیات سایر همکاران محترم دغدغه ها و نگرانیهای موجود را شناسایی کرده و نسبت به رفع آنها قدمهایی را برداریم .پیشاپیش از همه همکاران محترمی که یاریگر مابودند بویژه همکار محترم آقای علی ق تقدیر به عمل می آید