بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
در مطلب قبل اشاره کردیم به اینکه هدف از آموختن علم در دنیای امروز- که مبتنی است بر نگرش دنیا مدار و انسان محور فرهنگ غربی -صرفا محدود شده به آماده کردن انسان برای پر کردن یک فرصت شغلی به منظور تامین معاش و همچنین کامجویی ولذت بردن هر چه بیشتر او از نعمتهای بیشماری که خداوند به عنوان امانت در اختیار او قرار داده است . این نوع نگاه به زندگی و علم آموزی بحرانهای فراوانی را در اینگونه جوامع به اصطلاح مترقی ایجاد کرده که روز به روز و به صورت تصاعدی در حال گسترش و پیشرفت است . بحرانهای خانوادگی و فردی از جمله افزایش طلاق و از هم پاشیدن کانونهای خانواده و احساس نا امنی و اضطراب و افسردگی وبحرانهای اجتماعی نظیر روشن شدن شعله ی جنگهای جهانی ونا آرامیهای متعدد در اقصی نقاط جهان وافتادن به ورطه ی ایسم هایی که نهایتا انسان را به چاه پوچی وبی هویتی می افکنند. جوامع غربی تصور میکردند بعد از انقلاب کبیر آنها بر ضد جاهلیت قرون وسطی و خرافات کلیساها و حذف خداوند از زندگی که به گمان آنها دست و پای آنها را درپیشرفتهای علمی در حوزه های مختلف بسته بود پا در آرمانشهری خواهند گذاشت که در آن غیر از آزادی و علم آموزی و تو سعه سرمایه داری چیز دیگری نخواهد بود . این نظر تا حدودی درست بود چرا که دین تحریف شده ی مسیحیت کلیساها را تبدیل به فسیلهایی با قدمت بیش از هزار سال کرده بود که به هیچوجه آرا و نظرات جدید دانشمندان را تحمل نمی کرد و آنها را به اتهام جادوگری در آتش می انداخت . داستان گالیله ونظریه ی او مبنی بر گردش زمین به دور خورشید معروف است. در دوران قرون وسطی کشیشها نقش واسطه ی بین خدا ومردم را ایفا می کردند . آنها مردم را به گناه آلوده می کردند سپس آنها را از طرف خدامیبخشیدند واز این طریق درآمدی به جیب میزدند .آنها به پادشاهان ظالم وسفاک مشروعیت میبخشیدند و دستشان را در چپاول اموال مردم باز می گذاشتند واز آن طرف پادشاهان هم سهم آنها را فراموش نمی کردند. اینگونه رفتارها نهایتا منجر شد به انقلابهای مردمی که باعث حذف کلیسا از سیاست و زندگی اجتماعی مردم شد –در زندگی فرد ی و در عزا و عروسی مردم هنوز حضور داشت – و چون کشیشها نماینده ی مطلق خدا در روی زمین بودند به تبع آنها خدا هم از سیاست و تعیین تکلیف برای ابنای بشر حذف شد وبدین ترتیب غربیها بزرگترین اشتباه ممکن را مرتکب شدند.هنوز که هنوز است روشنفکرنماهای غربزده ای ییدا میشوند که از آتشی که آنها آن روزبرافروختند و به جان ومال خویش زدند جرقه هایی از آن راهنگام بازگشت از فرنگ در قالب جدایی دین از سیاست در طول سالیان اخیر برای ما به ارمغان می آورند غافل از اینکه داستان اسلام از پایه با مسیحیت متفاوت است.
اسلام از هنگام پیدایش در هیچ زمانی نه تنها مخالف آموختن دانش بوسیله ی مسلمانان نبوده است بلکه همواره به عنوان مشوقی آنها را ملزم به آموختن علم از گهواره تا گور ولو با رفتن به سرزمینهای دوری مثل چین نموده است. اهمیت علم در اسلام تا آنجاست که طلب آن بر هر مرد وزنی به عنوان یک فریضه قلمداد شده و حتی در این موضوع اسلام تا آنجا پیش رفته که به فرموده ی امیر المومنین علی علیه السلام از کفار هم می توان حکمت فرا گرفت واز آن به عنوان گمشده ی فرد مومن یاد کرده است .
